YeSaRi KapıkOlu

                                   

ne şoreşe, şoreşa qu reqs nakim,  kuçe![1]

                        I                     

beni yanılgılarından kurtar,

beni giydirmişliğinden,

Su bentlerinde keskin bakışlardan,

beni sana suçlayan dillerden kurtar!

kimliksiz yeşillerden, nisansız allardan

beni sağdan sola bil’mesiz sözlerden kurtar

                        II                    

demirden değil

şiirden hücreler içindeyim

ey sokak!

hu! Diyorum.

anlayanın ta om’una koyuyorum!    

soyunsam

bilirim avuç içlerin meltem kokmaz uyuklayan yüzlerde.

arnavut kaldırımları romantik değildi

top arabalarının tehditkâr tekerlekleri

dahi kaldırım işçilerinin dizlerinde.

                        III

alnını aşka secde ederken

tacize uğramaz çocuklar.

hayat ütmezler misket oynarken

o duvarla bu yol arasında kral olmak senin asfaltın.

kız kardeşler sürtünerek boşalmazlar ey sokak,

tavuklar sperm yumurtlamazlar.

betonlar okşamasa kediler üşümezler.

5 taş olmak,

cam kırmak niyetiyledir

yüzümü sana dönmüşlüğüm taş gibiliğinde

                        IV

hiçbir çerakçı[2] şair değildi

ve şiir,

karanlığının zehrine göz bileyen

üryan şairlerin bedenlerini

dağlayan düşün titrek ışığını saymazsak

hiç de hoş kokulu akşamsefası değildir,

ne kuçeye, kuçeya qu reqs nekim. şoreş![3]

                                                           Moria Pia

                                                                          2009 

---

[1] Dans edemediğim devrim, devrim değildir, sokak!

[2] (Osm.)Kandilleri ve mumları yakıp söndürmekle görevli kişi.

[3] Dans edemediğim sokak, sokak değildir. Devrim!

Yesari: solak…