28 Ocak 2012 Cumartesi

NOTUN YAZISI



karnıma boş
                        al
                                   mış
bütün imgeleri birbirine dikeceğim
sarkıtıp kirpiklerden aşağı ilk balkonda kaçacağım,
masaya kurulmuş er
                                               her
                                                                       dem
                                den
kendime
bir kadınlık biçeceğim…






KAMU
kar kırmızı nehirlere kanat
bacaklarımın arasından akıp gidiyor bu şiir






DAĞ  YA DA Vildan[1]’ın  YAZISI
leylaklı menekşeli bir mektuba
bin dallı ter ile yazılacaktı bir şiir
akşamın dağa vurgun kardan gölgesine inat
keskin siyah bir tutam saç
rüzgara öykünen şalvarlı kapıya
kara tahtadan sola
toprak yoldan varacaktı
tut elimi karnıma doldur dirimi
fesleğen bir dünya doğ diyecekti şiir
tek kurşunla eteklerini toplayıp kimsesiz uyumasaydı şair







EFSUN  YA DA  Kiania[2]’nın YAZISI
zamanın çanlarında en varak bir safbahar
çağların ortadan vurulduğu mızraklara inat
tütün sidik ve küfür  süpürülecek
fırlatılıp vurulan porselenlerden erkeklik dikilecekti
onur ellere renk verir diyecekti şiir
elleri bacak arasında kan beyazı bir kara
karaya vurmasaydı şair





TAŞ YA DA Ceylan[3]’ın YAZISI
uykusuna günlerin ışığı sızmış
ışığına tarihin uykusu
bir çocuk
vicdan
izah
şuur
önüm arkam sobe
dağın eteğinden ovaya taş sektirecekti şiir
annesinin basma eteğine param parça sığınmasaydı şair

  



SER YA DA Serhad[4]’ın YAZISI
“dilimin döndüğü bütün gecelerden bir şal diktim sana”*
diyor bir şiir
şiir diyor da şair kiminle sevişiyor kim bilir






KER[5] YA DA Mori[6]’nin YAZISI
o kamusal tarlada
gecekondusu yıkılmış bir şair
tüm tek geceli kelimeleri
yüklenip sırt çantasına kendini yakacaktı
defterler hep tahrir
tek hecelilerden yorgan biçim bir şiir
altında terleyecekti oh diyecekti zahir
şiir diyecek de
kim bilir hangi masada  -sızdı şair






KÖŞE’NİN YAZISI

vurdu/çaktı/çektiosilahıyönlere/
gösterdi/buldu/düşmanıyendikimene/
bomba/yumruk/ dayandıbıçakkemiklere/
kalem/postal/düştüuçakköylere/
çelik/azık/dağıldıo-kullarafındık/
kader/dua/şükürverildiellere/
kadın/kadın/taştıyerlerekadın/
kadın/kadın/ hepbirmiyakılandın/ kaldınkadın/kandın/kanatlarındandın/kandanuçamadın





mora pembeye işlenmiş yastıklarda geceye efildeyecekti şiir
ölümleri kağıttan kırdırtmasaydı şair,









[1]  Köle. Müşriklerin ölen çocukları Cennette, Cennet ehline hizmet ederler. [İmam- Teberani]

2 Şafak, Güney Afrika menşeili bir isim.

3 Çift parmaklılardan, boynuzlugiller familyasından, çöllerde yaşayan, çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliği ile tanınan, ince bacaklı, zarif, memeli hayvan, ahu.

4 Hudut başı. İki devlet toprağının birleştiği sınır.

5 Kuvvet, mukavemet, güç.

6 Kadın.

*Serhat Uyurkulak,  , Sesini Aramayan Şiir, Sonsuz Öğlen Şiiri, YKY,2010


                                                                                                                                      Moria Pia
                                                                                                                                             Kasım 2011              

CİNAYŞE FANZİN 2012










Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

UZUN SAP

Sol ayağıma de ki Delile… I.                      PERDELİ sen bana dokunduğunda Venedik’te bir çan zincirlerinden boşalıp sokaklarda ...