karnıma boş
al
mış
bütün imgeleri
birbirine dikeceğim
sarkıtıp
kirpiklerden aşağı ilk balkonda kaçacağım,
masaya kurulmuş
er
her
dem
den
kendime
bir kadınlık
biçeceğim…
KAMU
kar kırmızı
nehirlere kanat
bacaklarımın
arasından akıp gidiyor bu şiir
DAĞ YA DA
Vildan[1]’ın YAZISI
leylaklı
menekşeli bir mektuba
bin dallı ter
ile yazılacaktı bir şiir
akşamın dağa
vurgun kardan gölgesine inat
keskin siyah bir
tutam saç
rüzgara öykünen şalvarlı
kapıya
kara tahtadan
sola
toprak yoldan
varacaktı
tut elimi
karnıma doldur dirimi
fesleğen bir
dünya doğ diyecekti şiir
tek kurşunla
eteklerini toplayıp kimsesiz uyumasaydı şair
EFSUN YA DA Kiania[2]’nın YAZISI
zamanın
çanlarında en varak bir safbahar
çağların ortadan
vurulduğu mızraklara inat
tütün sidik ve
küfür süpürülecek
fırlatılıp
vurulan porselenlerden erkeklik dikilecekti
onur ellere renk
verir diyecekti şiir
elleri bacak
arasında kan beyazı bir kara
karaya
vurmasaydı şair
TAŞ YA DA Ceylan[3]’ın
YAZISI
uykusuna
günlerin ışığı sızmış
ışığına tarihin
uykusu
bir çocuk
vicdan
izah
şuur
önüm arkam sobe
dağın eteğinden
ovaya taş sektirecekti şiir
annesinin basma
eteğine param parça sığınmasaydı şair
SER YA DA Serhad[4]’ın
YAZISI
“dilimin döndüğü bütün gecelerden bir şal diktim sana”*
diyor bir şiir
şiir diyor da
şair kiminle sevişiyor kim bilir
o kamusal
tarlada
gecekondusu
yıkılmış bir şair
tüm tek geceli
kelimeleri
yüklenip sırt çantasına
kendini yakacaktı
defterler hep
tahrir
tek hecelilerden
yorgan biçim bir şiir
altında
terleyecekti oh diyecekti zahir
şiir diyecek de
kim bilir hangi
masada -sızdı şair
KÖŞE’NİN YAZISI
vurdu/çaktı/çektiosilahıyönlere/
gösterdi/buldu/düşmanıyendikimene/
bomba/yumruk/ dayandıbıçakkemiklere/
kalem/postal/düştüuçakköylere/
çelik/azık/dağıldıo-kullarafındık/
kader/dua/şükürverildiellere/
kadın/kadın/taştıyerlerekadın/
kadın/kadın/
hepbirmiyakılandın/ kaldınkadın/kandın/kanatlarındandın/kandanuçamadın
mora
pembeye işlenmiş yastıklarda geceye efildeyecekti şiir
ölümleri
kağıttan kırdırtmasaydı şair,
[1] Köle. Müşriklerin ölen çocukları Cennette, Cennet ehline hizmet
ederler. [İmam- Teberani]
2 Şafak, Güney
Afrika menşeili bir isim.
3 Çift parmaklılardan,
boynuzlugiller familyasından, çöllerde yaşayan, çok hızlı koşan, gözlerinin
güzelliği ile tanınan, ince bacaklı, zarif, memeli hayvan, ahu.
4 Hudut başı. İki devlet
toprağının birleştiği sınır.
5 Kuvvet,
mukavemet, güç.
6
Kadın.
*Serhat Uyurkulak,
, Sesini Aramayan Şiir, Sonsuz
Öğlen Şiiri, YKY,2010
Moria Pia
Kasım 2011
CİNAYŞE FANZİN 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder