DOKUZ CAN

                                               IX

ne zaman kentler kurdu

bu dağınık sohbetler

tutuşmuş dizelere sürttüğüm dizlerimden

yangınlar ve kavgalar verecektir rengini

verecektir bir renktir tutuşanlar

ve eller

ahşap çatılarda geriniyor gölgemiz

mutlaka ki tahammül ağlamalar ve sesler

tenimde bıçak gibi sen

sen gibi bıçak

bırak!

kaç bin kez daha yarına doğrulacak

Ohrid

Vltava ve ben

de ki Sadik[1] 

ayakta doğurduk sandık ki ağrıyacak

koynumda bitli tarih

yazılar bir renk

varak

ne zaman sohbetimiz

saçlarımda bir hayal

bağdaş kahkahalarımda kırılan şu topuklar

milatlar sonlar ve ilkler serecektir kendini

aşkın mafsalına şerh olan o kıymıklar

sel altında

Pangea[2]

 boğuluyor izimiz

ahmakça bir tahayyül zenginlikler ve bentler

boğazında yelken gibi

ben

ben gibi sende iken

tut ki

o aklındaki

benim omzumdan kaymayacak

kuytularda ölürdüm

dedim ki çağlayacak

taşa sardım

çatladın

boyun ver
dağla

bırak!

aşk ağzımda ağgın bir nar gibi çatlayacak

---

[1]Ursula K. Le Guin, Mülksüzler, Metis Yayınları, İstanbul (kitabın iki kahramanından doğuranıdır)

[2]Olası  225 milyon yıl önce dünyanın kara kütlelerinin, kıtaların birbirine bağlıyken ki adı.